شعر او زیبا بود شعر من تکرار است
جرم من تقلید است لا اقل حرف دل است...
خوب میدانم که سهراب مرا می بخشد
آخر او حرف دلش را زد و رفت...
حرف من جا مانده
پس چنین میگویم:
اهل شعرم، اهل تنهایی و درد
پیشه ام فریاد است
کاسبم، کاسب دل
صادراتم شادی
وارداتم غم دل...
دوستانی دارم سردتر از سردی برف
گاه گاهی یخشان میشکند
گاه گاهی دلشان میسوزد
ولی از روی ترحم...
سرزمینی دارم
مردمانش همه دوست، ولی از روی ریا...
خنده ام میگیرد...
خنده ام میگیرد...
خنده ام میگیرد...
|