
قهوه را خوردم ، فالم را گرفت
بادروغ هایش حالم را گرفت
دلخوش از باور من بود فالگیر
او امید واهی میداد به من از دنیا سیر
پک به سیگار زدم
از نگاها دور شدم
تلخی و سردی آن قهوه فقط واقعی بود
فالگیر قصه گوی رویاهاست
طعم قهوه ، طعم سیگار آشناست
مزه ی دنیای این روزای ماست
|